شهادت حضرت علی اصغر علیه السلام
شاعر : علیرضا شریف
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
قالب شعر : ترکیب بند
خونابِ غــم به سیـنـۀ مــادر نمی رسید این تیــرِ غیظ كرده اگر سر نمی رسید
دستِ كــمـی ز نیــزۀ ابـنِ اَنَـس نداشت بَد می بُرید، كـاش كه تا پَــر نمی رسید
یك قطــره هم ز مهــریـۀ مــادرِ حسین یعنی به كامِ تشنۀ اصغــر نمی رسید؟
خیلی نداشت فــاصله تا خیــمه ها پــدر می رفت هر چه باز به آخـر نمی رسید
كاری نداشت غیرِ خجــالت كـشـیـدنش زیرِ عبا سرش كه به پیكــر نمی رسید
می مُـرد در تحـیُّــرِ این داغِ دلخــراش زینب اگــر به دادِ بــرادر نـمی رسیــد
جز خنده هایِ سرخِ لب و چشمِ نیمه باز تسكین بر آتـشِ دلِ خــواهـر نمی رسید
نبضِ پدر شمارشِ معكــوس می گرفت نه، این گلو به بستنِ معجــر نمی رسید
تیرِ عــدو به جایِ همه سهم بــرده بود چیزی به چشمِ حسرتِ لشكر نمی رسید
قندِ عسـل به خنــده لـبت بــاز كرده ای
در رقــصِ بــاد دلبــری آغاز كرده ای
با دستهای فـاطـمـی مـعــراج کرده ای كوچكتــرین پـیمبــرم اعجــاز كرده ای
این روزها برای خودت اكبــری شدی مــادر مرا چــقــدر سرافــراز كرده ای
آرامش تو بُغــضِ مرا ســرخ می كــند ســوز دلــم به ناخن غــم ساز كرده ای
بر دستِ بینِ سلسله ام غصه خورده ای همــدردیت هــر آیــنه ابــراز كرده ای
در بُهت بـرده ای همگان را كه با سه پر در آسمــانِ قــافــلـه پــرواز كــرده ای
|